در باب ماه و بهرام

حدودا دوماه پیش، یک روز که از سر کار به خانه برگشتم با چهره خوشحال مادر بچه ها مواجه شدم، که چی؟ که قرار است فلان روز مریخ به قدری به زمین نزدیک شود که در آسمان به اندازه ماه دیده شود. منبع این خبر هم ایمیلی بود که از طرف یکی از دوستان بسیار محترم خانوادگی‌مان به دستش رسیده بود که از قضا این دوست عزیز تحصیلات دانشگاهی هم دارد. من هم که در دوران نوجوانی مطالعه مختصری در باب نجوم داشتم سعی کردم با توضیحات علمی شوخی و جدی برای عیال محترم روشن کنم که چنین چیزی ممکن نیست و حتی اگر هم قرار باشد مریخ این‌همه در آسمان بزرگ شود، این اتفاق یک شبه نمی‌افتد و رفته رفته در یک بازه زمانی طولانی این اتفاق روی خواهد داد. وقتی که با لحنی طنزآلود بزرگ شدن مریخ در آسمان را به باد شدن ناگهانی بادکنک و سپس ترکیدن آن تشبیه می‌کردم همسر گرامی هم مثل خودم غرق خنده بود. 

طی روزهای بعد چندین ایمیل با مضمونی مشابه دریافت کردم و توی چندتا وبلاگ هم این مطلب را دیدم. البته کار به همین جا ختم نشد. دیروز از چند نفر از دوستان محترم که از قضا همگی جزو قشر تحصیل کرده و روشنفکر مملکت محسوب می‌شوند sms هایی دریافت کردم که امشب قرار است راس ساعت ۱۲ یا ۱۲ و نیم مریخ به اندازه ماه در آسمان دیده شود و بعضی‌ها هم فراتر رفته و این حادثه را همان شق‌القمر ۱۴۰۰ سال پیش پیامبر اسلام خوانده بودند. خلاصه که دیگر صبرم تمام شد و آمدم سراغ وبلاگی که مدت‌هاست مطلبی در آن ننوشته بودم. و اما  کمی عدد درباره اندازه ماه و بهرام: 

	ماه	بهرام(مریخ)
کمترین فاصله از زمین  (به کیلومتر)	۳۶۰ هزار	۵۶ میلیون
بیشترین فاصله از زمین  (به کیلومتر)	۴۰۰ هزار	۳۹۷ میلیون
قطر (به کیلومتر)	۳۴۶۰	۶۷۹۰
قطر زاویه ای	متوسط ۳۱ دقیقه	کمترین ۳.۶ ثانیه  بیشترین ۲۴.۵ ثانیه

می‌بینید! با توجه به سطر آخر جدول بالا می‌توان نتیجه گرفت که مریخ در بزرگترین حالتش از دید ناظر زمینی قطری ۷۷ بار کوچکتر از ماه خواهد داشت. در واقع برای پوشاندن سطح ماه با مریخ از دید ناظر زمینی حدودا به ۶۰۰۰ تا مریخ احتیاج هست!  

یادتان باشد دفعه بعد که خواستید به پشت بام بروید، برای دیدن آسمان بروید نه دیدن مریخی که به اندازه ماه بزرگ شده!