سالهای میانی دهه ۵۰ سال های مهمی برای هنر و سیقی اصیل ایرانی است. با تشکیل کانون چاووش زیر نظر هوشنگ ابتهاج عدهای از هنرمندان جوان و مستعد آن روزها، گرد هم جمع شدند و آثار ماندگاری در تاریخ موسیقی ایران خلق کردند. محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده سه تفنگدار این مجموعه بودند که با ایجاد گروه شیدا و عارف و بعدها با تلفیق این دو گروه مهمترین آثار نیم قرن اخیر موسیقی ایران را ساختند. حالا یکی از تفنگدارها به سفر رفته، شاید هم تازه از سفر برگشته!
اغلب کارهای مشکاتیان را از رادیو و تلویزیون شنیدهایم: دستان، جان عشاق، نوا مرکب خوانی، آستان جانان، دود عود، چاووشها و... . ناروا نیست اگر بگوییم شجریان بخش عمدهای از شهرت امروزیاش را مدیون آهنگساز برجستهای چون مشکاتیان است.
درگذشت این هنرمند ارجمند را به همه دوستداران فرهنگ و هنر این سرزمین تسلیت میگوییم!
یادش گرامی. نامش چون آثارش ماندگار!
دو اثر از زندهیاد پرویز مشکاتیان. بشنویم:
رزم مشترک( آهنگ از پرویز مشکاتیان، با صدای محمدرضا شجریان) ۱
خزان (چهار مضراب شور- آهنگساز و نوازنده پرویز مشکاتیان)
پینوشت
۱- دوستی در قسمت نظرات پیغام گذاشته که شعر این اثر از «برزین آذرمهر» است.
می تونید به من کد قالب سه ستونه قالب دیجیتال یا تیک تاک رو بهم بدید.
تو چه سایتی دامین رایگان بدون پسوند داره؟
ممنون از زحماتتون
دامنه بدون پسوند که رایگان نمیشود ولی با هزینه اندک(کمتر از ۵ هزار تومان در سال) میتوانید دامنه ir تهیه کنید.
قالب ۳ ستونه هم فعلا نداریم. انشاا... اگر طراحی شد در همین وبلاگ خدمتتان تقدیم میکنیم
حق یارتان!
البته سایت www.dot.tk یک دامنهی مزخرف هدیه می کند...
قابل توجه دوستان.
دلتان خرم!
لطفا قالب های جدید هم اضافه کنید
ممنونم
چشم. برقرار باشید!
کوششی در رفع یک سوء تفاهم
شعر «رزم مشترک» (همراه شو رفیق) از جمله شعرهای مجموعهی «بپا خیز ایران من» سرودهی برزین آذرمهر (جعفر مرزوقی) است که نخستین بار در سال ۱۳۵۵ به همت انتشارات «ارانی» در خارج از کشور، و بعدها، در سال ۱۳۵۸ توسط «نشر صلح» به سرپرستی آقای ناصر مؤذن در ایران منتشر گردید. این شعر همان زمانها ـ البته بی آنکه من در جریان آن قرار بگیرم ـ به ابتکار هنرمند چیرهدست، پرویز مشکاتیان و با هنرمندی استاد شجریان بهصورت سرود رزمی درآمد و امروز شاهد اجراهای دیگری نیز از آن هستیم. علاوه بر آن، شعر «محبوب من وطن» با آواز شهرام ناظری و شعر دیگری نیز از همین مجموعه، آنگونه که در سایت رسمی زندهیاد مشکاتیان آمده است، برای تنظم آهنگ «پیروزی» مورد استفادهی استاد قرار گرفته است.
از آنجا که شعر «رزم مشترک» و اساساً خود مجموعهی «بپا خیز ایران من» تا مدتها به شاعر پرآوازهی ما، سیاوش کسرایی نسبت داده میشد و حتی اینجا و آنجا به نام او به چاپ هم رسید، بنا به توصیهی برخی دوستان، بهتر دیدم یادداشت کوتاهی همراه این شعر کنم و بدین ترتیب بکوشم تا شاید به این توهم سرسخت، ریشهدار و حتی گاه آزاردهنده که هنوز که هنوز است پایداری نشان میدهد، پایان بدهم.
بهگمان من شما هم همچون من، بر این باورید که به هیچ وجه گوارا نیست که شاعر اثری، هر بارخود را در وضعیتی بیابد که مجبور باشد دلیل و مدرک بیاورد تا ثابت کند شعری که خود او سروده، متعلق به دیگری نیست و تازه همیشه موفق هم نباشد! بیشک شما بهتر از من می دانید که درافتادن با توهمی که بر اثر نفوذ برخی از رسانههای گروهی جا باز کرده و گسترش یافته، کار چندان سادهای نیست؛ مگر آنکه با سلاح برابر به جنگ آن رفت. دلیل رویکرد من به شما این است.
در ضمن به آنهایی که شک و یقینشان در این مورد، نیرومندتر از آن است که آمادهی پذیرش چیزی غیر آن باشند، پیشنهاد میکنم دست کم به فهرست مجموعه شعرهای زندهیاد سیاوش کسرایی، از انتشارات «نشر کتاب نادر»، سال ۱۳۸۴، مراجعه کنند و اگر در آن، اثری از مجموعهی شعر «بپا خیز ایران من» و یا شعرهایی که از این مجموعه به آن شاعر پرآوازه نسبت داده میشود، یافتند؛ بر باور خود اصرار ورزند!
با احترام و سپاس
جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر)
********
رزم مشترک
همراه شو رفیق
تنها
ممان به درد
کین درد مشترک
هرگز جدا جدا
درمان نمی شود
دشوار زندگی
هرگز برای ما
بیرزم مشترک
آسان نمیشود
تنها
ممان به درد
همراه شو رفیق
تیرماه ۱۳۵۲
ممنون از توضیحتان. اصلاح میشود.
در تمام مراحل زندگی موفق باشید!
میبینم که وبت یه جورای ....................... آره شده
این نقطه ها یعنی چی؟